W lutym 1918 roku pochodzący z Hulczyna Johann Nepomuk Manderla (1843-?), przewodnik duchowny, a od 1893 roku proboszcz parafii w Dziećmorowicach koło Głubczyc, ogłosił zamiar postawienia krzyża pamiątkowego przy wejściu na cmentarz przy kościele św. Małgorzaty, w miejscu starego drewnianego krzyża. Na jego postawienie przekazał sumę 2200 marek. Wkrótce potem Hugo Stanke poprosił o projekt architekta Hannsa Schlichta (1873-?), z którym współpracował przy renowacji kościoła św. Małgorzaty w poprzednich latach i który zaprojektował również modyfikację świątyni dziekańskiej.
Początkowa wizja Schlichta dotyczyła marmurowego monumentu z wysokimi na metr, artystycznie wykonanymi rzeźbami przedstawiającymi drogę krzyżową. Jednak wymagania finansowe, które kilkakrotnie przekroczyłyby oferowaną kwotę, wymusiły inne rozwiązanie. W związku z tym zaproponował wykonanie postumentu z krzyżem z odlewów ze sztucznego kamienia, który następnie miał zostać zamontowany na murowanym cokole.
Odlewy poszczególnych elementów pomnika wykonała wrocławska firma Wilborn & Feldermann (modelarz Richard Wilborn), specjalizująca się w odlewach ze sztucznego kamienia i piaskowca. Następnie wydrążone elementy zostały zamontowane na przygotowanym w tym celu murowanym cokole i wypełnione zaprawą. Pomnik składa się z masywnego postumentu z frontową tablicą inskrypcyjną, wolutami po bokach i falistym gzymsem. Nad nim znajduje się uskrzydlona głowa serafina, od której opuszczone są dwie girlandy. Również boki postumentu zdobione są przez trio plecionych girland. Wyrasta z niego krzyż ze stopką z motywem płonącego serca. Krucyfiksowi po bokach towarzyszą figury Matki Boskiej i św. Jana.
W lipcu poszczególne elementy pomnika zostały przywiezione z Wrocławia i rozpoczął się jego montaż. Krzyż został uroczyście konsekrowany 14 września 1919 roku.
Po II wojnie światowej na postumencie krzyża pamiątkowego wyrzeźbiono tekst w języku niemieckim. Oryginalny krucyfiks również nie zachował się. Brakująca część została zastąpiona nowym, kamiennym krzyżem, ale o znacznie mniejszych wymiarach, przez co jest nieco niedopasowana pod względem proporcji. Podczas renowacji w 2016 roku przywrócono oryginalny napis Es ist vollbracht. Vater, in deine Hände lege ich meinen Geist – Wykonało się. Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego.
