Hulczyn

Gdybyśmy odwiedzili Hulczyn w drugiej połowie XVIII wieku, jest mało prawdopodobne, aby zrobił on na nas szczególne wrażenie. Od zawarcia pokoju wrocławskiego w 1742 roku miasto przez kilkadziesiąt lat należało do Królestwa Prus i dopiero z biegiem czasu pogodziło się z faktem, że nie prowadził już przez nie szlak handlowy z Opawy przez Morawską Ostrawę do Cieszyna. Niecały tysiąc mieszkańców, prawie wyłącznie katolików, mieszkało w około 165 domach.

Gdy patrzymy na Hulczyn z daleka, ukazuje się przed nami sylwetka miasta, otoczona wieńcem murów zbudowanych w latach 1525-1535 z bliźniaczymi bramami po wschodniej i zachodniej stronie. Zabudowa poza wyznaczoną w ten sposób średniowieczną strukturą miasta nie była zbyt rozległa. Na przedmieściach Opawy oprócz kompleksu zabudowań dworskich znajdował się murowany kościół św. Marii Magdaleny, a ulica Na Valech była zabudowana kilkoma skromnymi domami. Od strony wschodniej do miasta przylegała Dlouhá Ves z cmentarzem miejskim i niewielkim drewnianym kościołem św. Małgorzaty. W sylwetce miasta dominować będzie gotycki kościół dziekański św. Jana Chrzciciela z wysokim dwuspadowym dachem i sygnaturką na jego kalenicy. W porównaniu z dzisiejszym wyglądem kościoła, brakowałoby graniastej wieży frontowej, ponieważ oryginalna zawaliła się w 1597 roku i od tego czasu aż do końca XVIII wieku nie udało się odbudować dzwonnicy. Poza wieżami bram wjazdowych i niskimi wieżyczkami obu podmiejskich kościołów, jedynym pionem w sylwetce miasta była wieża zegarowa renesansowego zamku, przebudowanego w stylu barokowym, w sąsiedztwie świątyni dziekańskiej. Zabudowa placu była daleka od reprezentacyjnej, między innymi dlatego, że większość parterowych domów z bindażami była wciąż półdrewniana. Wygląd miasta znacznie ucierpiał również podczas katastrofalnego pożaru w marcu 1761 roku, w którym na rynku spłonęły, oprócz wielu domów na wschodniej i zachodniej stronie, także ratusz, kaplica św. Jana Nepomucena, browar miejski ze słodownią w pobliżu zamku i niektóre budynki gospodarcze na przedmieściach Opawy. W 1776 roku na przedmieściach zburzono XVI-wieczny kościół filialny św. Marii Magdaleny ze względu na jego podupadły stan.

W związku z procesami modernizacyjnymi w XIX wieku, oblicze Hulczyna zaczęło się zmieniać. Pierwotna zabudowa była stopniowo zastępowana nowoczesnymi domami, fortyfikacje miejskie zostały rozebrane, a po utworzeniu tutejszego powiatu zaczęto tu również stawiać budynki niezbędnej infrastruktury.

Wszystkie zabytki w Hluczynie